ŞİİR
|
İsimsiz Bir Aşk Şiiri
Senden
her ayrıldığımda Çılgınca
dalgalanan bir
insan denizinde Annesini
yitiren bir
çocuğun Ürkek
hüznü çöker
yüzüme. Seninle
her karşılaştığımda Sabah
kırağısıyla yıkanan
çiçeklerin Cemresi
vurur gözlerime. Seni
tam bulduğum
anda yitirmenin
korkusu Tam
yitirdiğim anda
bulmanın sevinci, Seni
treni kalkan
bir yolcunun
telaşı, Seni
ilk öyküsünü
bitiren genç
bir yazarın
hevesi Seni
kayaları parçalayarak
akan bir
ırmağın deliliği, Seni
güneşin tembel
bakışları altında Uzanan
başakların dinginliği, Seni
bayramlık için
para biriktiren Küçük
bir çırağın sabırsızlığı, Seni,
bilmem hangi zalim kurşunun Kırdığı
kanadına söz
geçiremeyen Göçmen
kuşun çaresizliği, Seni
zorlu yıllardan
sonra karşılaşan Kavga
arkadaşlarının neşesiyle, Batarak
kirpiklerime kadar gümüşten
denizlere Vur
emriyle aranan
bir kaçakmışsın
gibi Taşırım can evimin en saklı yerinde.
|