ŞİİR
|
Bekleyenler İçin
Bir ayak sesi
duymayayım Kapıya koşuyorum Gelen sen misin
diye Bir siyah sac görmeyeyim Yüreğim
burkuluyor Ağlamaklı
oluyorum Her şey bana seni
hatırlatıyor Gökyüzüne baksam Gözlerinin
binlercesini görürüm Bir rüzgar değse
yüzüme Ellerini düşünmeden
edemem Yaktığım bütün
sigaraların dumanları sana benzer Tadı senden gelir Yediğim yemişlerin,içtiğim
içkilerin Ve içimdeki bu
dayanılmaz sıkıntı Bu emsalsiz hüzün Seni beklediğim içindir Resmine
bakamaz oldum Uykulardan
korkuyorum artık Utanıyorum
odamdaki bütün eşyalardan Şu
sedir hala gelip oturmanı bekliyor Şu
ayna karşısında güzelliğini seyretmeni Şu
kadeh dudaklarına değebilmek için duruyor masada Ve
şu saat geldiğin anda Durabilir
sevincinden Zaman
çıldırabilir Çünkü
benim dünyamda Olumsuzluk,
seni sevmek demektir. Bir
çocuk doğmayı bekler Bir
ağır hasta ölmeyi Bitkiler
yağmur ve güneşi bekler Yalnız
bir kadın sevilmeyi Ve
düşün ki bir adam İçinde
butun bekleyenlerin korkusu ve ümidi Seni
bekler Asılmayı
bekleyen bir idam mahkumu gibi Sen
gelinceye kadar
Pencerem kapalı duracak
Rüzgar gelmesin diye
Artık perdeleri açmayacağım
Gün ışığı girmesin diye
Sonra kahrolacağım
Bu karanlıkta, bu derin yalnızlıkta
Ve günlerce gecelerce haykıracağım
Nerdesin diye, Nerdesin?
Bir gün bu kapıdan sen gireceksin
Biliyorum
Er geç bu bekleyişin bir sonu
gelecek
Yıllarca sonra
Öldüğüm gün bile gelsen
Bütün bu bekleyişimi ve öldüğümü
unutup
Çocuklar gibi sevineceğim
Kalkıp sarılacağım ellerine
Uzun uzun ağlayacağım ÜMİT YAŞAR
|
,
,